Bomenkap en herstel in het waterwingebied Sint-Jansteen
In april en mei 1944, tijdens de Tweede Wereldoorlog, besloot de Duitse Wehrmacht om op het terrein van de NV Waterleiding-Maatschappij Zeeuws-Vlaanderen (WMZV) duizenden bomen te kappen.
Dit gebeurde vooral in het waterwingebied in de buurt van het pompstation in Sint-Jansteen. De WMZV heeft vervolgens in documenten precies bijgehouden over hoeveel bomen van welke soort het ging. Dat waren bijvoorbeeld 72 populieren en 11.205 sparren.
Het bijhouden van welke soorten gekapt werden, deed het bedrijf met een reden. Ze hoopte dit na de oorlog te kunnen laten zien aan Staatsbosbeheer om rijkssubsidie aan te vragen voor herplanting. Het herstellen van het land en het opnieuw planten van de gekapte bomen werd nodig geacht door het waterbedrijf. Uiteindelijk werd in 1947 rijkssubsidie gegeven door Staatsbosbeheer. Er werd goed in de gaten gehouden of dit daadwerkelijk gebruikt zou worden voor het planten van bomen. Er werden 92.500 nieuwe bomen geplant op het terrein in de daaropvolgende 5 jaar.
Het overleg met SBB zorgde echter voor een vergrote interesse van SBB om het terrein van de WMZV over te nemen. Al vrij snel was de WMZV akkoord, vooral vanwege de grote schade die ze hadden geleden in de oorlog. De verkoop ging om 207 hectare grond en in 1948 maakte het Rijk de financiële middelen om de grond te kopen vrij. SBB wilde de grond gebruiken voor houtwinning, aangezien er grote behoefte was aan verschillende soorten hout in deze regio.
Professor Krul, die zoveel inspanningen had verricht om tien jaar eerder de WMZV op te richten, na veel gedoe met de verschillende gemeenten, kreeg te horen dat het land verkocht zou worden en was het hier niet mee eens. Door zijn inspanningen besloot het waterbedrijf dat het zonde was om het land weer te verkopen, nu er eindelijk een goed lopend waterbedrijf in de regio was. Voor het pompstation in Sint Jansteen staat een borstbeeld van Professor Krul, vanwege alles wat hij voor het bedrijf heeft betekend.
De onderstaande foto is een luchtfoto van het besproken terrein uit de jaren 1930.
Van toen naar nu
Drinkwater voor Zeeuws-Vlaanderen maken we tegenwoordig via de drinkwaterzuivering op de Braakman. De bron voor dit drinkwater is het water uit de spaarbekkens in de Brabantse Biesbosch. Dit Maas-water wordt via ondergrondse leidingen aangevoerd naar de Braakman, waar het gezuiverd wordt tot drinkwater. De spaarbekkens zijn een heel robuuste en toekomstbestendige bron.
Om de levering van drinkwater toekomstbestendig te houden en te maken, heeft Evides afgelopen jaren het programma Biesbosch Systeem Zuid uitgevoerd. Met het vergroten en op sommige tracés verdubbelen van de transportleidingen van de spaarbekkens in de Brabantse Biesbosch en de drinkwaterzuivering Braakman kan er altijd voldoende ruw water geleverd worden aan de productielocatie.
Ook interessant voor u
Klopjacht op terrein DWL
Overblijfselen van de oorlog op terrein Huijbergen
Demonstraties tegen kernwapens in Woensdrecht
Nog meer verhalen lezen? Ga dan naar het overzicht.
Bekijk het overzicht