Mijlpaal bereikt: 20.000 woningen in Zeeuws-Vlaanderen aangesloten op het drinkwaternetwerk!
Zeeuws-Vlaanderen was het laatste gedeelte van Zeeland dat aansluiting kreeg op een drinkwaternetwerk. Dit is niet omdat er weinig water te winnen was in het gebied of vanwege andere achterstellingen ten opzichte van andere regio’s.
De oorzaak hiervan lag bij de gemeenten op het eiland: heel lang waren er in het gebied veel voorstanders en veel tegenstanders van een drinkwatervoorziening, wat leidde tot sabotage tussen verschillende gemeenten.
In 1924 hadden nog maar 15 van de 35 gemeenten ja gezegd op het idee van de oprichting van een NV, maar in 1926 waren voldoende gemeenten in Zeeuws-Vlaanderen bereid om een drinkwaterleiding op te richten. In 1933 werd deze vanwege nieuwe ruzies alweer opgeheven. Een jaar later richtten de zes meest progressieve gemeenten een samenwerking op: de N.V. Waterleiding Maatschappij Zeeuwsch-Vlaanderen. Andere gemeenten sloten later aan. Hoewel de waterleidingen en enkele watertorens in de Tweede Wereldoorlog hard geraakt werden, waren in 1945 alle gemeenten (behalve Overslag) in Zeeuws-Vlaanderen toegetreden tot het netwerk. Acht jaar later, op 12 juni 1953, waren er 20.000 woningen aangesloten op het leidingnet van het bedrijf. Het laat ook zien hoe snel de wederopbouw van het waternet plaatsvond na de Watersnoodramp eerder dat jaar.
En nu?
Sinds 1953 is het leidingnet van Evides aardig gegroeid. Ook in Zeeuws-Vlaanderen. Inmiddels heeft Zeeuws-Vlaanderen meer dan 64.000 aansluitingen en loopt er ruim 1.600 km leidingnet door het gebied. Inmiddels heeft Evides meer dan 1 miljoen aansluitingen en meer dan 14.000 km leidingnet. Ook ligt er een Demiwaternet van bijna 75 km, onder andere in het havengebied van Rotterdam.
En straks?
In Zeeland wordt de komende jaren een groei verwacht in het aantal aansluitingen. Dit komt onder andere door de woningbouwopgave, uitbreiding van de industrie en de groei van het toerisme. De leveringszekerheid komt daardoor steeds meer onder druk te staan. De beschikbaarheid van water voor Midden-Zeeland wordt naar verwachting in 2030 problematisch. Daarom nemen we nu al de maatregelen die nodig zijn om de robuustheid van ons systeem en de leveringszekerheid te garanderen. We hebben diverse investeringen gepland om aan de waterlevering tot 2030 in Midden-Zeeland te voldoen. Denk daarbij aan de aanleg van een nieuw pompstation en de vervanging van leidingen. We onderzoeken ook aanvullende bronnen voor ná 2030, zodat de beschikbaarheid van water voor Midden-Zeeland ook ná 2030 voldoende blijft.
Ook interessant voor u
Snelle opbouw van (nood)infrastructuur na Watersnoodramp
3 november 1993: werknemers repareren lekkage “Kromme Elleboog” Maasdam
Het verhaal achter de spaarbekkens bij de Petrusplaat
Nog meer verhalen lezen? Ga dan naar het overzicht.
Bekijk het overzicht